Kulisy nieudanej transakcji sprzedaży katalogu Black Jazz wytwórni Numero Group


Jest rok 2011. Niewielka rozmiarem, lecz ogromna sercem wytwórnia Numero Group zamieszcza na facebooku wyjaśnienia właściciela Kena Shipley’a, który odpowiada na powtarzające się pytanie fanów: dlaczego nie kupicie Black Jazz? Odpowiedź udzielona w sześciu akapitach zawiera kilka rozsądnych powodów odrzucenia oferty Jamesa Hardge’a - nowego CEO Black Jazz Records. Jedna z nich odwołuje się do postępującej digitalizacji muzyki, „sklepy z płytami potrzebują kolejnych nagrań Black Jazz, tak jak potrzebują iPodów ”. 

Na reakcję Jamesa Hardge’a nie trzeba długo czekać. „Jedyny powód dla którego Numeo Group nie kupiło wytwórni Black Jazz to dlatego, że ich nie stać” -  grzmi właściciel. A następnie, zgodnie z radą Mistrza Suspensu, napięcie nieprzerwanie rośnie. James Hardge poddaje w wątpliwość czystość intencji wytwórni z Chicago sugerując, że biznesowy koncept Numero Group polega na penetrowaniu miejscowości o charakterze rolniczym i odnajdywaniu tam nagrań, do których nikt nie posiada praw. Zdradza też szczegóły niedoszłej transakcji: „Ken sądził, że nabędzie Black Jazz w ten sam sposób w jaki nabył każdy inny tytuł dla swojej wytwórni, czyli za darmo”. Na potwierdzenie tej wersji wydarzeń przywołuje wypowiedź pana Shipley'a z prywatnej korespondencji: „James co powiesz na to żeby przekazać nam prawa do wytworni a my wypłacimy ci honorarium na samym końcu?”. Zaskakująca propozycja spotkała się ze stanowczą odmową. W przekonaniu Jamesa Hardge’a niedoszła biznesowa relacja między nim a Numero Group niebezpiecznie przypominała tę zachodzącą między alfonsem a podopieczną. Zarzuty o niewypłacanie przez Numero Group tantiem z tytułu praw autorskich wydają się być jednak bezpodstawne, ponieważ większość wydawanych przez label płyt powstaje we współpracy z autorami wydawanej muzyki. 


Ofertę kupna Black Jazz otrzymali również właściciele Waxpoetics, Fat Beats, Ubiquity oraz przedstawiciele siedemdziesięciu innych wytwórń płytowych. Brak zainteresowania katalogiem Black Jazz ze strony wydawców wymusił zmianę modelu sprzedaży. Oferta trafiła do internetu, gdzie za pośrednictwem serwisu ogłoszeniowego craiglist, użytkownicy z całego świata mogli nabyć jazzową wytwórnię, a przynajmniej jej fragment. Nie ulega wątpliwości, że ogłoszenie zamieszczone w craigslist było skierowane do zamożnych filantropów jazzu; za dwadzieścia oryginalnych masterów wytwórni wraz z opracowaniem graficznym okładek, wolnych od licencyjnych, wydawniczych zobowiązań, za to z prawem do tworzenia reedycji (LP/CD) oraz sprzedaży w formie cyfrowej, James Hardge zażądał  - przed obniżką - 85 tysięcy dolarów. W opcjonalnej sprzedaży pojedynczych egzemplarzy, koszt jednej taśmy wynosił 12 tysięcy dolarów. James Hardge posiada prawa własnościowe wytwórni Black Jazz Records od 1993 roku. Przez ten czas - oprócz reedycji katalogu, t-shirtów z nadrukami coverów i umów licencyjnych z P-Vine, Tompkins Square, Snow Dog - zdołał wydać zaledwie dwa premierowe nagrania; New Incentive:Firm Roots Douga Carna oraz Miracle 3 Enoch IS Real. W 2011 roku postanowił wycofać się z branży muzycznej. 

Brak zainteresowanych kupnem taśm wytwórni posiada solidne podstawy. Rynek jest przepełniony nagraniami Black Jazz; winylowe wznowienia z lat 90., kompaktowe wydania P-Vine Records z początku nowego wieku, problematyczne bootlegi, wreszcie powracające co pewien czas do oferty internetowych sklepów oryginalne tłoczenia. Do tego absurdalnie wysoka cena i kontrowersyjne wypowiedzi pana Hardge'a publikowane w internecie wytworzyły napiętą atmosferę wokół transakcji, przez co nagrania Black Jazz nie są dłużej kojarzone ze sztuką, lecz biznesem.

Dyskografia Black Jazz Records:

BJ/7 Gene Russell - New Direction (1971)
BJ/2 Walter Bishop Jr - Coral Keys (1971)
BJ/3 Doug & Jean Carn - Infant Eyes (1971)
BJ/4 Rudolph Johnson - Spring Rain (1971)
BJ/5 Calvin Keys - Shawn-Neeq (1971)
BJ/6 Chester Thompson - Powerhouse (1971)
BJ/7 Henry Franklin - The Skipper (1972)
BJQD/8 Doug Carn - Spirit of the New Land (1972)
BJQD/9 The Awakening - Hear, Sense & Feel (1972)
BJQD/10 Gene Russell - Talk to My Lady (1973)
BJQD/11 Rudolph Johnson - The Second Coming (1973)
BJQD/12 Kellee Patterson - Maiden Voyage (1973)
BJQD/13
BJQD/14 Walter Bishop Jr - Keeper of My Soul (1973)
BJQD/15 The Awakening - Mirage (1973)
BJQD/16 Doug Carn - Revelation (1973)
BJQD/17 Henry Franklin - The Skipper At Home (1974)
BJQD/18 Calvin Keys - Proceed With Caution (1974)
BJQD/19 Roland Haynes - Second Wave (1975)
BJQD/20 Cleveland Eaton - Plenty Good Eaton (1975)
BJQD/21 Doug Carn - Adam's Apple (1974)

BJ/22 Doug Carn - New Incentive:Firm Roots (2001)
BJ/2? Enoch IS Real - Miracle 3 (?)

Komentarze